Συνέντευξη του Josh Holloway

Πως είναι το συναίσθημα να βρίσκεσαι στο τέλος;

Γλυκόπικρο. Ως ηθοποιός, φυσικά, ενδιαφέρομαι να παίξω άλλους ρόλους και να πειραματιστώ με άλλα πράγματα, έτσι αυτό το μέρος είναι λίγο συναρπαστικό. Η πιθανότητα να κάνω κάτι, έναν διαφορετικό ρόλο, αλλά όπως είπα είναι γλυκόπικρο γιατί θα είναι δύσκολο να επισκιάσει αυτό. Πραγματικά διασκέδασα την εξερεύνηση του χαρακτήρα και θα είναι λυπηρό να το δω να τελειώνει.

Αλλά, από την άλλη, θα είναι μαγικό. Την τελευταία χρονιά όλοι πρόκειται να είναι συνεπαρμένοι και το υλικό πρόκειται να βγάζει κάποιο νόημα, ίσως. Έτσι ανυπομονώ. Το μόνο πράγμα που πέτυχα ήταν αυτό: Νόμιζα πως το Νησί μετακινήθηκε. Αυτό ήταν το μόνο που είχα σωστό στα έξι χρόνια. Θυμάμαι να το λέω στον Damon και ήταν περίεργος μαζί μου. Είπα «Ω, ω! Βρήκα κάτι, έτσι;» Και έφυγε. Αλλά, ναι, θα είναι γλυκόπικρο όταν τελειώσει αυτό, λατρεύουμε την Χαβάη.

Διαβάστε τη συνέχεια

Ποια είναι η νοητική κατάσταση του Sawyer μετά την πτώση της Juliet σε μια γιγαντιαία τρύπα;

Ουόου! Νομίζω πως είναι αρκετά κατεστραμμένος. Έτσι νομίζω πως θα επιστρέψει στο, όλη αυτή η ωρίμανση καταστράφηκε. Έτσι νομίζω πως θα είναι θυμωμένος ξανά, για το οποίο ανυπομονώ. Έτσι δεν είμαι στ’ αλήθεια σίγουρος. Το μόνο που ξέρω είναι πως είναι κατεστραμμένος και έχει παρατήσει τη ζωή ξανά, το να έχει θετικά μαθήματα. Έτσι, προσέξτε!

Είχες καθόλου χρόνο να διαβάσεις κάποια από τα βιβλία που ο Sawyer διαβάζει;

Όχι, βασικά, περιέργως. Και το ήθελα! Γιατί αγαπώ το Watership Down, το οποίο το έχω δει σε καρτούν, φυσικά, όταν ήμουν νέος, και ήμουν πολύ εντυπωσιασμένος με αυτό. Έτσι είπα «Έι, έχω δει το καρτούν δε χρειάζεται να διαβάσω το βιβλίο!». Όχι, αστειεύομαι. Αλλά διαβάζω συνεχώς, και σκοπεύω να το κάνω αυτό, σκοπεύω να διαβάσω αυτά τα πράγματα. Και ναι, έχω διαβάσει μέρη αυτών γιατί στην πραγματικότητα διαβάζω όταν διαβάζω.

Φαίνεται σαν να βγάζουν μια σειρά. Αλλά ποιος έχει χρόνο για να πάρει τη σειρά;

Αυτό είναι! Ακριβώς. Αλλά ναι, διαβάζω συνεχώς επομένως…απλά δεν έχω διαβάσει αυτά.

Έχεις τουλάχιστον τη δική σου θεωρία σχετικά με το πώς πρόκειται να τελειώσει αυτό;

Όχι ακριβώς, κατά περίεργο τρόπο. Το άφησα αυτό εδώ και πολύ καιρό. Το μόνο που είπα στον Damon ήταν «Νομίζω πως ο Sawyer θα πεθάνει μάλλον σώζοντας κάποιον βάτραχο ή κάτι τέτοιο» Κάτι γελοίο.

Συνήθιζες να λες πως το να πεθάνει θα ήταν σπουδαίο γι αυτόν, πρόκειται να πλησιάσεις το όνειρό σου;

Δεν ξέρω, το ελπίζω! Το πλησιέστερο σημείο που φτάσαμε σε αυτό ήταν όταν ο Frogurt είχε αυτό το βέλος – το φλεγόμενο βέλος – το οποίο νομίζω ότι ήταν αρκετά επικό. Αυτό ήταν σπουδαίο, σκέφτηκα στην αρχή πως αυτό θα συνέβαινε αρκετά στο Lost. Οι μεγάλες, επικές μάχες, όλων αυτών των ανθρώπων, και δεν έγιναν ποτέ μέχρι τελικά τον προηγούμενο χρόνο. Έτσι δεν ξέρω. Κάτι πρόκειται να έρθει, έτσι ξέρεις έχω έτοιμο το κόκκινο g – string μου. Είμαι έτοιμος να πάω.

Έχεις κάποιες καυτές ερωτήσεις που θα ήθελες να απαντηθούν;

Ε, ουόου. Έχω, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ καμία τώρα με όλα αυτά τα μικρά μηχανήματα να με κοιτάζουν. Με κάνουν νευρικό. Ε, καυτή ερώτηση, τι θα ήταν; Πως πήγαν….

The Man from Tallahassee – το μαγικό κουτί;

Ναι πως πήγε στο κουτί από τον δρόμο; Ξέρεις, εννοώ, πως δουλεύει αυτό; Πήγε μέσω ενός δυναμικού πεδίου ή κάτι τέτοιο που τον μετέφερε στο κουτί; Δεν ξέρω. Είναι κακή ερώτηση; Έχει απαντηθεί και δεν το ξέρω;

Μερικοί από τους ηθοποιούς έχουν πει πως δεν παρακολουθούν τη σειρά. Παρακολουθείς τη σειρά και είσαι σαν, λοιπόν ίσως και όχι θαυμαστής της δικής σου σειράς, αλλά το παρακολουθείς και προσπαθείς να το δεις όπως εμείς;

Ναι! Και είμαι θαυμαστής της σειράς. Η δουλειά μου, χρειάζεται κάποια δουλειά, αλλά όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί νομίζω πως είναι υπέροχοι. Ήμουν θαυμαστής της σειράς από την αρχή. Απλά λατρεύω την ιδέα και λατρεύω να εκπλήσσομαι και να μπερδεύομαι τόσο πολύ όσο και οποιοδήποτε άλλος. Και, ε, είμαι. Προφανώς.

Αφού έπαιξες έναν τόσο σκληρό τύπο για τόσες πολλές σεζόν, και μετά έδειξες την ευαίσθητη πλευρά σου την προηγούμενη σεζόν, για την τελευταία σεζόν τι θες να δούμε; Την ευάλωτη μεριά ή τον σκληρό Sawyer;

Λοιπόν, αυτό θα είναι μια δύσκολη κατεύθυνση να παίξω, πραγματικά. Γιατί, είναι δύσκολη κατεύθυνση με το να μισεί τώρα τη ζωή ξανά, με όλα να έχουν φύγει και με όλα αυτά που έχει ήδη μάθει. Είτε σου αρέσει είτε όχι, η ψυχή σου μεγαλώνει. Έτσι, πιστεύω πως πρόκειται να βαδίσει προς αυτή την κατεύθυνση του απόλυτου θυμού, αλλά θα δείτε κάποιες σταγόνες πληγωμένης καρδιάς εκεί μέσα, ίσως. Και ίσως, ελπίζω κάποια εξιλέωση στο τέλος, κάτι θα έρθει μαζί. Ξέρεις, εγώ και ο Hurley θα γίνουμε ζευγάρι και θα ζήσουμε ευτυχισμένοι για πάντα.

Αισθάνεσαι πως υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που ο χαρακτήρας σου πρέπει να βιώσει πριν το τέλος της σειράς για να έχεις ένα ολοκληρωμένο ταξίδι για τον χαρακτήρα σου;

Σίγουρα! Πρέπει να, πρέπει να αποδέχεται τη ζωή όπως είναι και να μην μετατρέπει τα πάντα σε «Ναι, στο είπα» Για όσο καιρό μπορεί, αυτή η ωρίμανση πρέπει να κατασταλάξει και να μη ξεχαστεί εξαιτίας των τραγωδιών που συνέβησαν. Και ελπίζω πως αυτό είναι το ταξίδι του αυτή την τελευταία σεζόν. Το να είσαι, ξέρεις, από το μίσος και την αρνητικότητα σε κάποια λύση στο τέλος. Όλο αυτό δεν ήταν για το τίποτα. Αυτό είναι που ελπίζω.

Φάνηκε σαν να ήσουν εξιλεωμένος αυτή την τελευταία σεζόν. Γιατί νομίζεις πως δεν εξελίχθηκε τόσο καλά στο τέλος;

Γιατί έτσι είναι η ζωή! Μαθαίνεις τα μαθήματά σου και λες «Το έπιασα αυτό, σε ευχαριστώ! Ναι, ναι!» Και μετά σε χτυπά με αυτό ξανά.

Επομένως ήσουν στην πραγματικότητα εξιλεωμένος ή η εξιλέωση έρχεται αυτή τη φορά;

Λοιπόν, νομίζω πως αυτή ήταν η εξιλέωσή του, και τώρα καταστράφηκε. Έτσι, νομίζω ότι αρχίζει ξανά, αλλά με κάποια ωρίμανση που δεν μπορεί να αρνηθεί. Ξέρεις τι εννοώ; Έτσι δεν ξεκινά στ’ αλήθεια από την αρχή, ξεκινά από εκείνο το σημείο. Αλλά, αυτή ήταν η εξιλέωσή του. Αυτό ήταν το μοναδικό αληθινό, νομίζω, στον κόσμο του, η μοναδική πραγματική του ευκαιρία στην αγάπη που μπορεί να δούλευε. Όχι μια ασταθής αγάπη σαν αυτή που είχε με την Kate, αλλά κάτι που πραγματικά ίσως…Αυτό ήταν το κίνητρο για να το προσπαθήσει και τώρα που έφυγε, έχει τελειώσει.

Επομένως ο Sawyer και η Kate δεν θα είναι ξανά μαζί;

Δεν έχω ιδέα. Ίσως πλησιάζοντας στο τέλος. Ελπίζω να μη με ρίξουν απευθείας σε αυτό γατί αυτό θα ήταν ρηχό. Αλλά θα πω, δεν ξέρω. Ίσως τον καταφέρει να θέλει να ζήσει ξανά. Αυτό είναι που ελπίζω.

Αφού ο Sawyer ήταν τόσο σημαντικός στην πέμπτη σεζόν, εννοώ ποιο σημαντικός από τον Jack, σε όρους οθόνης και καρέ, τι ξέρεις για το τι πρόκειται να του συμβεί την επόμενη χρονιά; Αισθάνεσαι πως πρόκειται να δώσει μεγαλύτερο χώρο σε άλλους χαρακτήρες;

Ναι. Νομίζω πως δεν θα είναι αυτός που θα κυριαρχήσει στην ιστορία. Νομίζω πως όλοι θα αντιπροσωπευτούν ισάξια στο τέλος. Γιατί αυτό με τον Jack και τον Sawyer, πάτα ήταν δυο άνδρες από το ίδιο είδος, από διαφορετικά άκρα του φάσματος, έτσι; Έτσι η προηγούμενη χρονιά ήταν με κάποιο τρόπο η εξερεύνησή μου σε αυτό και αυτός άλλαξε προς κάτι που έμοιαζε περισσότερο στον Locke. Έτσι τώρα νομίζω πως πρόκειται να υπάρξει ένα μια μίξη και των δυο μας σε – δεν ξέρω τι προσπαθώ να πω! Αλλά προσπαθώ να πω πως όλοι θα είναι ίσοι. Δε νομίζω πως θα υπάρχει μια δεσπόζουσα ιστορία.

Όταν το άλλαξαν και είπαν πως πρόκειται να το τελειώσουν μετά την έκτη σεζόν, η ενέργειά σας άλλαξε;

Σίγουρα, σίγουρα. Πολλά πράγματα συνέβησαν με αυτό.

Το καλωσόρισες;

Το έκανα…Αυτό που πραγματικά πίστευα πως ήταν θετικό και πραγματικά σοφό ήταν πως πολεμούσαν γα την ακεραιότητα της ιστορίας. Και αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της τηλεόρασης ή όσο μπορώ να σκεφτώ από όσα έχω δει, που ο καλλιτέχνης πραγματικά κέρδισε τη μάχη. Εκεί που φυσιολογικά θα, νομίζω, απέλυαν όλους τους συγγραφείς και θα προσελάμβαναν κάποιους άλλους είπαν «Ας συνεχίσουμε!» Αλλά αυτό ήταν καλό. Εξακολουθούσαν να κερδίζουν χρήματα και έτσι δεν το έκαναν.

Πάλεψαν σκληρά για το τέλος, το να έχουνε μια τελική ημερομηνία, πήραν την τελική ημερομηνία. Τώρα η ακεραιότητα της ιστορίας είναι άθικτη και είναι πραγματικά ικανοί να είναι πιο συνεπείς με την αφήγηση και να μην προσπαθούν να ξοδέψουν χρόνο. Είναι πολύ συνεπείς με την ιστορία τώρα, σχεδόν έχει γίνει ένας άλλος χαρακτήρας. Οδηγεί τα πάντα. Έτσι αυτό είναι πολύ θετικό.

Νομίζεις πως υπάρχει σημασία στο γεγονός πως η σχέση της Kate και του Sawyer προβλήθηκε πολύ στην οθόνη, ενώ της Juliet και του Sawyer με κάποιο τρόπο ειπώθηκε αλλά δεν δείχτηκε;

Μπορώ να σου πω για τη σημασία αυτού ως ηθοποιός, έβριζα πολύ όταν πήρα εκείνες τις σκηνές. «Έχουμε τρεις σκηνές για να το κάνουμε να δουλέψει;» Εγώ και η Kate είχαμε κάποιες σεζόν για να κερδίσουμε εκείνη τη σχέση, σωστά; Έτσι, ήμασταν πραγματικά σκεπτικοί. Η Elizabeth και εγώ ήμασταν σαν «Ω φίλε, πως θα το κάνουμε αυτό;» Και ήμασταν και οι δύο πολύ νευρικοί που δεν είχαμε το χρόνο να το κερδίσουμε και να το πιστέψει το ακροατήριο. Και ήταν μια από τις πρώτες φορές που μεταφέρθηκαν τρία χρόνια αργότερα, πάντα ήταν από μέρα σε μέρα. Έτσι, διασώθηκε κάπως εκεί, μας επέτρεψε να το παρουσιάσουμε ως πιθανότητα.

Και επίσης ήταν ενδιαφέρον, ήταν διαφορετικό. Γιατί δεν χρειάζεται να δείξεις μια σχέση που δουλεύει. Δεν είναι δραματικό. Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά βίωσε μια σχέση που δούλεψε σαν μια φυσιολογική σχέση. Το οποίο δεν είναι τόσο δραματικό στην κάμερα. Έτσι καλύτερα να το περάσουμε με αυτόν τον τρόπο. Και μετά η Kate είναι τώρα, φυσικά, πιο ασταθής μέρα παρά μέρα και εκδικητική. Έτσι αυτό είναι πιο δραματικό, νομίζω. Επομένως ναι, αυτό μπορεί να είναι σημαντικό.

Αν πας πίσω, ποιες ήταν οι προσδοκίες σου όταν ξεκίνησε;

Περίμενα να σκοτωθεί στην πρώτη σεζόν, και ούτε καν πέταξα τα κουτιά μου. Αγόρασα μια τηλεόραση και την έβαλα στο κουτί στην ντουλάπα. Έλεγα «ΟΚ,. Είναι ένα κάθαρμα και θα πεθάνει πριν τελειώσει η σεζόν.» Αυτή ήταν η προσδοκία μου, στ’ αλήθεια. Έτσι πολέμησα σκληρά για να βρω τον ανθρωπισμό του. Θυμάμαι που μιλούσα στη γυναίκα μου «Είναι νεκρός! Πρέπει να βρω κάποια ανθρωπιά σε αυτόν τον τύπο.» Πραγματικά πάλεψα γι αυτή την ανθρωπιά. Αλλά παρόλα αυτά να κρατήσω την τραχύτητά του… ήταν μια διαχωριστική γραμμή.

Νομίζεις πως άλλαξες το αποτέλεσμα της ζωής του;

Νομίζω πως όλοι το κάναμε, γιατί δουλεύουμε με ιδιοφυείς συγγραφείς και με καλλιτέχνες που είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν αυτό που συμβαίνει. Αισθάνομαι πως κάθε χαρακτήρας έχει αλλάξει σύμφωνα με τις αντιδράσεις που υπήρξαν και τις ιστορίες που υπήρξαν και οι συγγραφείς προσαρμόστηκαν. Προσαρμόστηκαν με όλους μας.

Ο Michael Emerson είναι ένα τέλειο παράδειγμα, ήρθε ως guest star και τώρα είναι σαν «Ω ναι! Δεν πρόκειται να το αφήσουμε να φύγει!». Επομένως προσαρμόζονται, και αυτό πραγματικά δείχνει την ικανότητά τους ως καλλιτέχνες, δεν είναι παντρεμένοι με την ιδέα «Όχι δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό!» Είναι πολύ καλοί στο να προχωρούν με αυτό.

Πηγή:FanBolt