Δύναμη στους Αριθμούς

Καθώς κάθε σεζόν του Lost περνά ο Hugo “Hurley” Reyes έχει γίνει δυνατότερος και περισσότερο συγκεντρωμένος, καταλήγοντας στο μυστικό οδοιπορικό του με τον Ben και τον Locke προς αναζήτηση της καλύβας του Jacob. Αυτοί οι καταραμένοι αριθμοί δεν τον έχουν αφήσει, αλλά ως ένας από τους Oceanic 6 που έφυγαν από το νησί, ο ηθοποιός Jorge Garcia αποκαλύπτει γιατί αυτός ο τέταρτος χρόνος ήταν τόσο συναρπαστικός γι αυτόν.

Διαβάστε περισσότερα

Ο απόηχος σχετικά με αυτή τη σεζόν σχεδόν ανταγωνίζεται την πρώτη σου χρονιά – αυτό πρέπει να είναι φοβερό!
Αυτό είναι που έχω ακούσει. Το επίπεδο του ενθουσιασμού ήταν περίπου όπως στην πρώτη σεζόν που δεν ξέραμε τι ακολουθούσε και ήμασταν στ’ αλήθεια ενθουσιασμένοι να διαβάσουμε το επόμενο σενάριο.

Με τις προσδοκίες τόσο υψηλές μετά το δραματικό τέλος της τρίτης σεζόν πως αισθάνθηκες να αρχίζεις τα πράγματα με το άνοιγμα της τέταρτης σεζόν, The Begging of the End;
Ήταν αρκετά ωραίο να ξέρω ότι ήμουν ένας από τους Oceanic 6 και ότι υπήρχαν 6 από εμάς που έφυγαν από το νησί. Μετά ήταν «Ξέρω ότι ο Jack και η Kate έφυγαν, επομένως πως πάω εκεί που είναι από εκεί που τελείωσε η τελευταία σεζόν;» Νομίζω στους συγγραφείς αρέσει να στήνουν πολλά σημεία τέλους και μετά να μας αφήνουν να λύνουμε το παζλ του πως οι άνθρωποι θα πάνε εκεί που πρέπει.

Πρώτα ο Dave και τώρα ο Charlie – τι συμπέρανες από αυτό για τον Hurley;
Για εμένα, ήταν περισσότερο ότι θα έβλεπα τον Dom (Monaghan) άλλη μία φορά από τότε που πέθανε στη σειρά. Αυτό ήταν περισσότερο από αυτό που σκεφτόμουν όταν διάβαζα τη σκηνή. Η σοφία της ιστορίας, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος νεκρός έχει ειδωθεί από κάποιον άλλο, έτσι απλώς σκέφτηκα ότι ήταν μέρος της πορείας αυτού που συμβαίνει στους ανθρώπους στο νησί και τώρα προφανώς και εκτός νησιού.

Ποια είναι η πνευματική σταθερότητα του Hurley σε αυτό το σημείο;
Λοιπόν ο Hurley έχει προβλήματα στο να αντιμετωπίζει τα πράγματα. Όσο επέλεξα να τον παίζω, τον παίζω όσο πιο λογικό μπορώ, με μία συγκεκριμένη ελευθερία για άγρια, ασυμβίβαστη συμπεριφορά. Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που έχω αποδεχτεί, όπως τι οδήγησε τον Hurley να αισθάνεται ότι ο καλύτερος τρόπος για να λύσει το πρόβλημα του φαγητού ήταν να το ανατινάξει με δυναμίτη. Υπάρχει κάτι που είναι λίγο «εκτός» που τον οδηγεί σε αυτό το επίπεδο. Υπάρχουν συζητήσεις με τους σκηνοθέτες, όπου δεν έχουμε αυτή την απάντηση. Είναι απλώς η αλήθεια του πως ο Hurley είναι και απλώς το κάνεις και αφοσιώνεσαι σε αυτό.

Με τον Matthew Abbadon να τον επισκέπτεται και μετά ο Jack, σχεδόν φαίνεται ότι ο Hurley τρέχει ή κρύβεται από κάποιον…
Ναι, σχετικά με την επιστροφή του στο ίδρυμα, έχει γίνει ένα μέρος ασφάλειας γι αυτόν. Ο Hurley αισθάνεται ότι ίσως τον κάνουν να σταματήσει να βλέπει οράματα και είναι ένα πιο άνετο περιβάλλον γι αυτόν.

Αυτό το όραμα που ο Hurley είχε στον αστυνομικό σταθμό δεν μπορούσε επίσης να τον βοηθήσει…
Ναι, δεν ήξερα καν ότι θα είχαν έναν τύπο να κολυμπάει πριν σπάσει το γυαλί. Αυτό ήταν έκπληξη για εμένα.

Πίσω στο νησί, ήσουν ευγνώμων που ο Hurley είχε την ευκαιρία να θρηνήσει για τον θάνατο του Charlie;
Αυτό ήταν μία από τις μεγαλύτερες προσμονές μου, να δω πως ο Hurley θα ανταποκρινόταν σε αυτή την στιγμή που μαθαίνει τι συνέβη. Ήμουν στ’ αλήθεια χαρούμενος με το πώς το αντιμετώπισε.

Αυτές ήταν αρκετά συναισθηματικές σκηνές…
Ήταν λίγο δύσκολο, ιδιαίτερα γιατί έπρεπε να επιστρέψουμε για να το ξαναγυρίσουμε. Ήθελαν να γυρίσουμε κάποια περισσότερα ενδιάμεσα και κοντινά γιατί πρόσθεσαν ένα διάλογο. Έπρεπε να πάμε πίσω σε αυτή τη στιγμή θα δουλέψουμε αυτά τα συναισθήματα και μετά να προσθέσουμε και τις άλλες ατάκες έτσι ώστε να υπάρχει μία συνέχεια στην σκηνή. Αυτή ήταν σίγουρα μία από αυτές τις στιγμές που ένας ηθοποιός πρέπει να κερδίσει τον μισθό του και να το αποδώσει καλά.

Πως ο θάνατος του Charlie επηρέασε την απόφαση του Hurley να πάει στο στρατόπεδο του Locke;
Ο Hurley βάζει όλη την πίστη του στην ισχυρότερη σχέση που είχε ποτέ – που ήταν με τον Charlie. Οι τελευταίες λέξεις του Charlie είχαν πολύ βάρος και αυτό ήταν που χρειαζόταν στο να το οδηγήσει να κάνει αυτό που έκανε.

Τι νομίζεις για τους Hurley, Ben και Locke σαν ομάδα;
Αυτό ήταν εκρηκτικό. Μ’ άρεσε που είχα να κάνω τη στιγμή που ο Hurley λέει «Νομίζω ότι ο λόγος που όλοι μπορούμε να δούμε την καλύβα είναι γιατί είμαστε οι πιο τρελοί». Μ’ άρεσε το στήσιμο – που αυτή η ετερόκλητη ομάδα προσπαθεί να βρει ένα, κάποιου είδους μεταφυσικό, μέρος στο νησί που θα λύσει όλα τα προβλήματα. Περάσαμε πραγματικά πολύ καλά οι τρεις μας δουλεύοντας μαζί για ημέρες. Έχοντας αυτά τα αστεία με τον Michael Emerson, με τον οποίο δεν είχα την ευκαιρία να κάνω πολλές σκηνές μαζί του, ήταν φοβερό.

Πως νομίζεις ότι οι θεατές θα αντιδράσουν στο φινάλε αυτής της σεζόν;
Νομίζω ότι θα είναι ευχαριστημένοι με το φινάλε. Είναι στ’ αλήθεια γεμάτο με πολλά να συμβαίνουν. Θα δείτε τι είχαν να περάσουν οι Oceanic 6 για να γίνουν οι Oceanic 6. Σίγουρα δεν ήταν ένα εύκολο ταξίδι. Πάνω από αυτό θα μάθουμε την απάντηση σε μία από τις ερωτήσεις κλειδιά που προέκυψαν στο τέλος της τρίτης σεζόν.

Άλλη μια αξιοπρόσεκτη μεταμόρφωση είναι ότι ο Hurley έχει επιδείξει περισσότερο θάρρος. Τι πιστεύεις ότι είναι πίσω από αυτή την πιο σκληρή συμπεριφορά;
Νομίζω ότι ο Hurley σταδιακά ωριμάζει σε κάθε σεζόν. Στην πρώτη σεζόν ακόμα ανάρρωνε από την συντριβή και ανακάλυπτε ποιος ήταν ο ρόλος του στην ομάδα. Υπήρχε ήδη ένας ισχυρός αρχηγός έτσι ήξερε τη θέση του. Αλλά όταν τα μυστήρια πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν – ήταν η καταπακτή- άρχισε να έχει μια διαφορετική ματιά στο ποιος ήταν ο ρόλος του. Πολλά από αυτά κατέληξαν σε αυτή τη σεζόν γιατί ήξερε ότι έπρεπε να πάει με αυτούς για να βρει την καλύβα, γιατί βασικά υπήρχε ένα υψηλότερο κάλεσμα. Από αυτά έπρεπε να βγει μπροστά. Μ’ αρέσει που πήγαινε σε αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα δίνει στον Ηurley την ευκαιρία να κάνει τελειώσει τη δουλειά όταν πρέπει και είμαι περίεργος στο που αυτό πρόκειται να οδηγήσει.

Σιωπηλή μαγεία ταινίας.
Ο ηθοποιός Jorge Garcia εξηγεί γιατί του άρεσε το γύρισμα της «σοκολάτας» στο Cabin FeverBen, μαζί με τον άνθρωπο πίσω από τον Βen, Michael Emerson…
Το διασκεδάσαμε αυτό το γύρισμα. Δεν ήταν παρά αργότερα που ο Michael έλεγε ότι χάσαμε ένα μέρος και ότι όταν κάνεις μία σκηνή σαν και αυτή στη σκηνή, μπορείς να το κάνεις για 20 λεπτά. Απλώς κάνεις παύση και έχεις όλες τις στιγμές του γέλιου. Αλλά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό στην TV – πρέπει να το μειώσεις για να κάνεις χώρο για διαφημιστικά και τα σχετικά. Σκεφτόμουν «Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια φοβερή διευρυμένη έκδοση αυτής της σκηνής και να πάρουμε το καλύτερο» Ο Michael προέρχεται από την κωμωδία από αυτό που συνήθιζε να κάνει στη σκηνή, έτσι μιλάγαμε σχετικά με το τι ένας κλασσικός τύπος ρουτίνας μπορεί να δημιουργήσει. Ήταν πρόθυμοι να αφήσουν την σκηνή να παίξει, γεγονός που ήταν θαυμάσιο. Όταν ήρθε στην έκδοση δεν το γέμισαν με εξτρα κοντινά, το άφησαν να συμβεί, και έγινε μια ωραία στιγμή για τη σειρά και ένα διάλειμμα από όλα τα άλλα

Πηγή:Lost Magazine