Σχεδιάζοντας τον δρόμο της επιστροφής

Με την πέμπτη σεζόν μπροστά μας, ο Michael Emerson κοιτά πίσω στις πιο δυνατές σκηνές του Ben από την προηγούμενη χρονιά, συμπεριλαμβανο- μένου και του θανάτου της Alex, την συνεργασία με τον Sayid στο μέλλον και τον ερχομό του Καπνού.

Διαβάστε τη συνέντευξη

Στην μέχρι τώρα πορεία σου στο Lost είναι δίκαιο να πω ότι έχεις περάσει πολύ ώρα δείχνοντας αρκετά ματωμένος και χτυπημένος. Είσαι σχεδόν σαν μέρος των επίπλων του τμήματος Make up αυτές τις ημέρες;
Από τότε που είμαι στη σειρά παίρνω το βραβείο για την περισσότερη ώρα στο trailer του makeup. Μερικές φορές γκρινιάζεις γι αυτό γιατί δεν φαίνεται δίκαιο, πρέπει να είμαι εκεί 30 λεπτά ή μια ώρα νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλον.[γέλια] Αλλά ναι, έχω περάσει αρκετή ώρα δείχνοντας λίγο χάλια, αλλά ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο παίζουμε με το χρόνο και τις προφανείς θεραπευτικές δυνάμεις του νησιού, φαίνεται να αναπτύσσονται και μετά να περνούν αρκετά γρήγορα. Τώρα που κάνουμε flash-forwards, o Ben φαίνεται περισσότερο φυσιολογικός, και όταν ο Ben αρχίζει περισσότερο σαν τον εαυτό του, τότε ευτυχώς περνώ λιγότερο χρόνο στην καρέκλα του makeup

Πόσο περισσότερο φρέσκια οπτική είχες για τον Ben κατά την διάρκεια των flash forward ιστοριών του στην τέταρτη σεζόν;
Αυτό που ήταν ενδιαφέρον ήταν η ανακάλυψη πως είναι ένα περισσότερο ενεργό πρόσωπο από ότι είχα ονειρευτεί, με την μάχη και τα άλογα. Ενδιαφερόμουν να δω πως ο μικρός Ben είναι συνδεδεμένος με το νησί. Φαίνεται να έρχεται και να φεύγει με τρόπους που δεν έχουν ακόμα εξηγηθεί σε εμάς. Τριγυρίζει απίστευτα πολύ. Αισθάνομαι ότι κάθε σεζόν ο φακός μέσω του οποίου βλέπουμε την ιστορία πηγαίνει πίσω και ανοίγει σε μια ευρύτερη οπτική. Αυτός ο φακός άρχισε να πηγαίνει πίσω στο επεισόδιο The Shape of Things to Come όπου είδαμε αυτά τα γεγονότα να συμβαίνουν σε ένα μεγαλύτερο σύνολο κάποιου είδους μάχης ή παιχνιδιού που συμβαίνει ανάμεσα στον Ben Linus και στον Charles Widmore, κάτι που προϋπάρχει του νησιού, κάτι μεγάλου. Μας δόθηκε μια ματιά ή γεύση κάτι μεγαλύτερου περιεχόμενου για όλα αυτά τα γεγονότα

Μιλώντας για ασυνήθιστους συμμάχους, ήσουν έκπληκτος που ο Ben και ο Sayid δουλεύουν μαζί στο μέλλον;
Ήμουν ενθουσιασμένος σε αρκετά επίπεδα. Ένα από αυτά ήταν πρακτικό, γιατί ο Ben συνέχιζε να υπάρχει, θα συνέχιζα να τον παίζω. Αυτή ήταν τέλεια ιδέα νομίζω. Ενθαρρύνθηκα γιατί πάντα νόμιζα ότι υπήρχε κάτι διαχρονικό στον Ben, ότι η αποστολή του σχεδόν δεν έχει αρχή και τέλος. Ο Ben είναι κάποιου είδους σταθερά.

Με την Alex να σκοτώνεται και τις παρούσες συνθήκες καθώς η τέταρτη σεζόν τελειώνει, οι θεατές σχεδόν αναπτύσσουν συμπάθεια για τον Ben αυτές τις ημέρες…
Τι λες γι αυτό; Οι συγγραφείς το έκαναν αυτό να συμβεί. Τον μετακίνησαν κάτω στο συμπαθητικό άκρο της κλίμακας, σχεδόν αναδιοργανώνοντας ορισμένα πράγματα. Όπως είπα, κάθε σεζόν ο φακός πηγαίνει πίσω λίγο, έτσι ώστε ότι πιστεύαμε πριν πως είναι ολόκληρος ο κόσμος τώρα να φαίνεται πως είναι ένα είδους σφαίρας χιονιού και ο υπόλοιπος κόσμος να συμβαίνει εκτός. Τώρα που έχουμε πάει πίσω η «σφαίρα» συμπεριλαμβάνει περισσότερο τρομακτικούς και βίαιους ανθρώπους όπως ο Keamy, εκείνοι οι κομάντος και ο Charles Widmore.

Μια εξαιρετικά δυνατή στιγμή που είχε ο Ben ήταν θρηνώντας πάνω από την κόρη του…
Πήγαν πολύ μακριά για να έχει ανθρωπισμό ο χαρακτήρας. Αυτό του εξαγοράζει κάποια συγχώρεση για την συμπεριφορά του. Αυτή ήταν μια δύσκολη σκηνή να γυρίσουμε, γιατί αισθανόμουν ότι υπήρχε μια μεγαλύτερη θλίψη ταυτόχρονα (φανταστικά και στην πραγματικότητα) Αγαπάμε την Tania Raymonde, που παίζει την Alex, και είμαστε πολύ λυπημένοι που δεν την έχουμε μαζί μας πια.

Όταν ο Keamy έβαλε ένα όπλο στο κεφάλι της Alex ήταν η παράδοση μια επιλογή για τον Ben; Ο Charles λέει « Δεν σκότωσα την κόρη σου. Εσύ το έκανες» Ο Ben αισθάνεται υπόλογος γι αυτό;
Νομίζω ότι ο Ben πάντα αισθάνεται ευθύνη και ως κάποιος σε θέση ευθύνης ξέρει το σκορ και φαίνεται να είναι ένας παίκτης σε μια μεγαλύτερη εικόνα. Δεν ξέρω. Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Ο Ben έκανε έναν ειλικρινά λάθος υπολογισμό.

Όταν ο Desmond έθεσε σε εφαρμογή εκείνον τον ηλεκτρομαγνητικό παλμό στο τέλος της δεύτερης σεζόν κέρδισε κάποιες εκπληκτικές ιδιότητες. Υπάρχει κάποιο τίμημα που ο Ben πρέπει να πληρώσει για την απελευθέρωση του τέρατος;
Αυτή είναι μία τέλεια ερώτηση και υποθέτω ότι η απάντηση είναι ναι. Δεν υπάρχει «μαγεία» στη σειρά που να μην κοστίζει. Η σειρά αφορά πάρα πολύ την ισορροπία της πληρωμής, του σωστού και του λάθος, των αμαρτιών του παρελθόντος και την εξιλέωση του παρόντος. Τίποτα δεν είναι ποτέ εντελώς συχωρεμένο, τίποτα δεν έρχεται χωρίς κόστος ή συνέπειες. Για τον Ben το να πάει κάτω από το σπίτι και προφανώς να κάνει το τέρας καπνού να έρθει, αυτό πρέπει να κόστισε κάτι –είτε ήταν ένα κομμάτι της ψυχής του, ένα κομμάτι του τραπεζικού λογαριασμού του, ή ένα κομμάτι της διάρκειας της ζωής του- δεν ξέρω τι, αλλά είναι κάτι. Υπήρξαν συνέπειες για να συμβεί αυτή η μαγεία. Αυτή είναι μια καλή ερώτηση, γιατί το παρατηρώ αυτό όλο και πιο πολύ ως θέμα. Ίσως να είναι μια ματιά στο μεγάλο θέμα της σειράς.

Είναι αδύνατον να κατανοήσουμε το Lost χωρίς τον Ben. Τι πρόσθεσε η παρουσία του στη σειρά;
Αντίθεση. Μυστήριο. Ψυχολογία. Είναι σαν τον πρεσβευτή ενός μεγαλύτερου συνόλου. Υπάρχει περισσότερα σχετικά με το νησί παρά το νησί. Υπάρχουν περισσότερα από το παρόν αεροπορικό δυστύχημα που φαίνεται, έτσι ο Ben έχει περισσότερη σημασία στα γεγονότα. Είναι σχεδόν ένας θρησκευτικός παράγοντας κατά κάποιον τρόπο, αν το σκεφτείς τόσο πολύ, που πιθανόν το κάνω. Ο Ben είναι ένα πρίσμα με το οποίο βλέπουμε πράγματα με μεγαλύτερη (λεπτομέρεια) και από περισσότερες γωνίες από όσες θα βλέπαμε με τα μάτια μας. Ή πιθανόν υπάρχουν άλλες πραγματικότητες εκτός από αυτή που έχουμε ως αξία μπροστά μας;

Ο Ben δεν εμφανίστηκε μέχρι αργά την δεύτερη σεζόν. Φαντάστηκες ποτέ ότι θα γινόταν ένα τόσο σημαντικό συστατικό στη μυθολογία του Lost;
Είναι τόσο τρελό, αλλά όπως λες, ο Ben πάντα ήταν μέρος της εξίσωσης. Νομίζω ότι ο λόγος που αισθάνεσαι έτσι είναι ότι πάντα υπήρχε στο μυαλό των συγγραφέων. Είχαν την υπομονή να πουν «Όχι, εδώ είναι το σχέδιό μας.

Καθώς πλησιάζουμε την Πέμπτη σεζόν τι πράγματα σε έχουν ενθουσιάσει περισσότερο για τα τελευταία επεισόδια της τέταρτης σεζόν;
Είχαμε τόνους δράσης σε όλα τα μέτωπα. Αυτό που ήταν ωραίο με τον Ben ήταν ότι τον είδατε, για λίγο, τόσο χαμηλά όσο έχει ποτέ υπάρξει. Τον είδατε σαν ένα δαρμένο κουτάβι για λίγο. Μετά το γύρισε και τον είδατε πιο ισχυρό από ποτέ. Πήγαμε ένα «κάτω και επάνω» ταξίδι με τον Ben. Φάνηκε σαν ο Ben να είχε χάσει τον αγώνα αλλά δεν ήταν έτσι. Αλλά η απώλεια της Alex θα χρωματίσει τη ζωή του Ben για πάντα

Ο Michael Emerson μιλά για την εμμονή του Ben με την Juliet
Ίσως ο Ben με κάποιο τρόπο να πάλευε ενάντια στη μοίρα του, ίσως απλά να βρήκε κάτι τόσο ελκυστικό στην Juliet. Ή ίσως να ξέρει κάτι γι αυτή που ακόμα δεν ξέρουμε στη σειρά. Το τελικό συμπέρασμα εδώ και τώρα είναι ότι σαν ενήλικας έχει συναισθηματικούς περιορισμούς. Πολλοί άνθρωποι που είναι ιδιοφυΐες ή που έχουν φοβερά μυαλά το αντισταθμίζουν με το να μην είναι τόσο καλά κοινωνικά αναπτυγμένοι. Ο Ben δεν τα πάει πολύ καλά όταν προκαλείται ή αναστατώνεται. Κάνει σαν έφηβος και εκρήγνυται. Ο τρόπος με τον οποίο ο Ben συμπεριφέρθηκε στην Juliet με τον θάνατο του Goodwin δεν φαίνεται σαν αντίδραση ενός ώριμου άνδρα, ήταν πολύ κτητικό με έναν ανατριχιαστικό τρόπο

Πηγή:LostMagazine