Συνέντευξη της Elizabeth Mitchell

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ανάρτηση που ακολουθεί περιέχει ή μπορεί να περιέχει spoilers από τα επόμενα επεισόδια της σειράς. Διαβάστε τα με δική σας ευθύνη. Σας παρακαλούμε να μην δημοσιεύετε ή να σχολιάζετε τα περιεχόμενα της παρούσας ανάρτησης στο σχολιασμό άλλων αναρτήσεων, παρά μόνο σε αυτήν την ανάρτηση. Είναι θέμα σεβασμού προς αυτούς που δεν θέλουν να μάθουν τίποτα για τα επόμενα επεισόδια. Ευχαριστούμε για την κατανόηση.

Διαβάστε τη συνέντευξη

Υπάρχει κάτι σχετικά με τις γυναίκες που ονομάζονται Juliet: Όλες είναι διάσημες για το τραγικό τέλος τους. Ο χαρακτήρας της Elizabeth Mitchell στο Lost δεν είχε διαφορά, αφού βρήκε απίστευτη αγάπη με τον Sawyer (Josh Holloway), θυσίασε τον εαυτό της για να πυροδοτήσει μια κρίσιμη βόμβα, αλλά ευτυχώς η καριέρα της Mitchell έχει μια νέα ζωή μετά από εκείνον τον θάνατο.

Εκτός από εάν μυστηριώδη αριθμό επιπλέον επεισοδίων που θα γυρίσει για την τελευταία σεζόν του Lost, θα την δούμε αργότερα αυτή την χρονιά να πρωταγωνιστεί στην επανέκδοση από το ABC της μίνι σειράς εξωγήινων V.

Στο Comic Con μιλήσαμε στην ηθοποιό για το ταξίδι της Juliet, την θορυβώδη περίοδο μετά που έμαθε την μοίρα της στο Lost (μετά κατά κάποιο τρόπο το ακύρωσε) και το κυνήγι των εξωγήινων που έρχεται.

Συγχαρητήρια για την ομαλή μεταγωγή ανάμεσα στο Lost και το V.

Το ξέρω! Ποιος να το περίμενε;

Πως έγινε; Όταν σου είπαν πως έρχεται το τέλος σου ως βασική στο Lost, αμέσως σου προσέφεραν το V από το ABC;

Βασικά, τα δυο συνέβησαν σε διάστημα ημερών το ένα από το άλλο, γεγονός που μου προκάλεσε έκπληξη. Και φυσικά οι αποφάσεις αφέθηκαν σε ανθρώπους πολύ πιο ισχυρούς από εμένα [Γελά]

Αλλά σίγουρα είχες κάποια πληροφόρηση.

Λοιπόν το V ήταν στην πραγματικότητα μια πολύ προσωπική επιλογή για λογαριασμό μου. Με κάποιο τρόπο ήρθε σε μένα, αλλά ήταν μαζί με την ατάκα «Ω, και μετά υπάρχει και αυτό». Αλλά πάντα μου άρεσε η ιδέα να παίξω μια θηλυκή πρωταγωνίστρια σε μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Απλά μου άρεσε, αυτό είναι το είδος που παρακολουθώ. [Κάνοντας νόημα στον άνδρα της, που καθόταν κοντά].

Είμαστε μεγάλοι θαυμαστές του Battlestar Galactica. Νομίζω πως η επιστημονική φαντασία είναι σέξυ, νομίζω πως είναι διασκεδαστική. Μου αρέσει να παρακολουθώ δικαστικές σειρές, αλλά δεν με συναρπάζουν τόσο, στην πραγματικότητα καθόλου. Το να είμαι σε αυτές και να παίζω σε αυτές δεν είναι ο τομέας μου, έτσι συνειδητοποίησα πως αν πρόκειται να κάνω [μια τηλεοπτική σειρά] ξανά για ένα μεγάλο διάστημα, θα ήθελα να είναι διασκεδαστικό και εξαιρετικά προκλητικό γι εμένα, κάτι που θα έπρεπε να δυσκολευτώ για να φτάσω.

Λοιπόν ποια είναι η δυσκολία γι εσένα στο V;

Πρώτα από όλα, αυτό που ήταν πραγματικά διασκεδαστικό στην Juliet είναι το πόσο ακίνητη ήταν και το πώς παρακολουθούσε τον καθένα. Για τρία χρόνια τώρα ήμουν στο μυαλό της, το οποίο είναι ένα πραγματικά μοναδικό και περίεργο και κάπως υπέροχο μέρος να είσαι και λάτρεψα κάθε λεπτό αυτού. Ο χαρακτήρας που παίζω τώρα [στο V] –τον οποίο θα τον κάνω την ίδια περίοδο με την Juliet [σε μελλοντικά επεισόδια του Lost] και ο οποίος πρόκειται να είναι πραγματικά ενδιαφέρων – είναι εξαιρετικά έξυπνος αλλά ευάλωτος την ίδια στιγμή. Ο θυμός της και τα συναισθήματά της είναι πολύ περισσότερο δυνατά από τα δικά μου ή ακόμα και από αυτά της Juliet. Υπάρχει μια ειλικρίνεια στον τρόπο που κάνει πράγματα που είναι συναρπαστική.

Και νομίζω πως η ιδέα να έχει ο χαρακτήρας μου ένα γιο που είναι δεκαέξι θα είναι…εννοώ, έχω έναν γιο που είναι τεσσάρων και ήδη δεν μπορώ να πιστέψω τις λέξεις που βγαίνουν από το στόμα του. Υπάρχει κάτι στη μητρότητα που δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να το παίξω, το οποίο είναι περίεργο στα 39, σωστά; Θα νόμιζες πως θα έχω παίξει τόσες μητέρες μέχρι τώρα [ Ο άνδρας της διακόπτει: «Δεν μοιάζεις για 39»] Α, αυτό είναι ωραίο [«Πλησιάζεις όμως» προσθέτει καθώς γελάει]

Είσαι χαρούμενη που έχεις έναν ρόλο που θα μπορείς να φοράς διαφορετικά ρούχα σε αντίθεση με το Lost όπου φορούσες το ίδιο για πολλαπλά επεισόδια;

Νομίζω πως η μαμά μου είναι πιο χαρούμενη για το makeup. Είπε «Θα φοράς makeup, θα μπορείς επιτέλους να φαίνεσαι ωραία!»

Αυτό μπορεί να είναι κάπως παρακινδυνευμένο, είναι όπως όταν οι άνθρωποι από το Survivor εμφανίζονται στην επανένωση και είναι κάπως σαν «Γιατί έβαλες όλο αυτό το make up;»

Πάντα αισθάνομαι έτσι! Αυτό που πάντα μου άρεσε στο Lost ήταν πως είμαστε σχεδόν χωρίς καθόλου makeup στο πρόσωπό μας, είμαστε συναισθηματικά γυμνοί, ιδρώνουμε, ζεσταινόμαστε και είμαστε γενικά αρκετά αηδιαστικοί και η κάμερα το πιάνει. Υπάρχει μια συγκεκριμένη ομορφιά στο να βλέπεις τους ανθρώπους όπως είναι.

Ακόμα και πριν από αυτή την τελευταία σεζόν του Lost, έλεγες πως νόμιζες ότι η Juliet θα είχε μάλλον ένα τραγικό τέλος.

Ναι, πάντα καταλάβαινα πως θα έχει. Βασικά είχα σκεφτεί πως θα κατέληγε να κάνει κάτι τρομερό, αλλά μετά καθώς προχώρησε, κάπως σκέφτηκα πως θα κατέληγε κάνοντας κάτι τρομερά ηρωικό, το οποίο το έκανε θυσιάζοντας τον εαυτό της. Ο χαρακτήρας ήταν τρελά πολύπλοκος και τρελά διασκεδαστικός. Καθώς ξεκίνησε να πηγαίνει περισσότερο προς μια κατεύθυνση, σκέφτηκα «Λοιπόν, προφανώς αυτό πρόκειται να καταλήξει στο φυσικό συμπέρασμα».

Εννοείς πως τελικά έγινε ευτυχισμένη και αυτό ποτέ δεν κρατά αρκετά στο Lost;

Ναι! Η ευτυχία δεν είναι τόσο περίπλοκη, ξέρεις τι εννοώ; Αυτή και ο Sawyer βρήκαν αυτού του είδους την ειρήνη εναντίον της οποίας πάλεψα σκληρά και ο Josh πάλεψε σκληρά εναντίον της και ήμασταν τόσο λάθος, το οποίο είναι στα αλήθεια καλό. Όταν το παρακολούθησα, μου άρεσε και συνήθως δεν μου αρέσει τίποτα από ότι κάνω.

Γιατί νόμιζες πως δεν θα λειτουργούσε;

Λοιπόν, πάντα μου άρεσε ο Sawyer με την Kate! Εννοώ, όχι σαν θαυμάστρια – που είμαι θαυμάστρια – αλλά πραγματικά μου άρεσαν μαζί. Μου άρεσε η χημεία τους, το πάθος τους. Αυτό που δεν περίμενα ήταν το πώς ο Josh θα το έπαιζε και πως το έκανε τόσο ειλικρινές και τόσο χαρούμενο και τόσο πραγματικό. Όταν τον παρακολουθούσα είπα «Γι αυτό αυτή η σχέση λειτούργησε».

Ανησύχησες πως θα προκαλούσες την οργή των υπόλοιπων θαυμαστριών;

Εννοώ, ήρθα στη σειρά προκαλώντας την. Αμέσως ήμουν με τον Jack και είπαν «Α, όχι!» [Γελά] Έτσι δεν ανησύχησα γι αυτό – νομίζω σαν ηθοποιός, αν ανησυχείς τόσο πολύ για το αν αρέσεις στους ανθρώπους, τότε στ’ αλήθεια δεν παίζεις τόσο πολύ τον χαρακτήρα. Δεν είναι ότι δεν είναι θαυμάσιο όταν αρέσεις στους ανθρώπους ή όταν αγαπούν τον χαρακτήρα ή κάποιο από αυτά τα πράγματα – είναι το πιο θαυμάσιο πράγμα να το έχω αυτό – αλλά αν πήγαινα σκεπτόμενη κάτι τέτοιο δε νομίζω πως θα τα είχα καταφέρει.

Αυτή τη χρονιά όμως η έγκριση των θαυμαστών για τη σχέση του χαρακτήρα σου με τον Sawyer έφτασε στην κορυφή.

Ναι, ήταν εκπληκτικό.

Νομίζεις ότι εν μέρει ήταν γιατί το ακροατήριο άρχισε να εμπιστεύεται την Juliet; Στη διάρκεια των δυο πρώτων σεζόν σου, φαινόταν πως ποτέ δεν αποκάλυπτε όλα τα χαρτιά της, αλλά αυτή την χρονιά ένιωθε ολοκληρωμένη.

Επιτέλους νιώθαμε πως ξέραμε τα πάντα [γι αυτήν]. Κάθε φορά που κάτι θα παρουσιαζόταν, πάντα είχε έναν πλούτο νέων πληροφοριών και είχες κατά κάποιο τρόπο το συναίσθημα πως το μοιραζόταν όταν χρειαζόταν να το κάνει.

Σε μια σειρά σαν το Lost ήταν καλό πράγμα να σκέφτεσαι «Ω, νομίζω πως επιτέλους ξέρω ότι σημαντικό υπάρχει να ξέρω για τον χαρακτήρα μου»;

Νομίζω πως δεν το έκανα, γιατί έχω αυτό το τρελά ενεργητικό και αρκετά περίεργο μικρό μυαλό που προσπαθεί να βρει το κίνητρο σε μέρη, έτσι νομίζω πως πίστευα πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πιο πολύπλοκα από ότι ήταν. Και όταν αποκαλύφθηκε πως ήταν πολύ απλά, ήμουν πολύ χαρούμενη. Ήμουν πιο χαρούμενη να το βλέπω από το να το παίζω.

Είναι αστείο το ότι άρχισες τον χρόνο σου στη σειρά μοιραζόμενη σκηνές σχεδόν αποκλειστικά με τον Matthew Fox και τον Michael Emerson και τελείωσες μοιραζόμενη σκηνές σχεδόν αποκλειστικά με τον Josh Holloway.

Ήμουν πολύ, πολύ στενοχωρημένη – και ελπίζω να αποκατασταθεί – που δεν είχα μια τελική σκηνή με τον Michael Emerson. Νόμιζα πως χτιζόταν μια κλιμάκωση που μετά απλά πέθανε. Υπήρχε ένας λόγος γι αυτό, αλλά σαν ηθοποιός, ήταν σκληρό γι εμένα γιατί τον αγαπούσα τόσο πολύ. Το ίδιο πράγμα έγινε με τον Jack και την Juliet, έφτασαν σε ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά εξαφανίστηκαν. Αλλά λατρεύω το γεγονός πως [οι συγγραφείς] κάνουν το δικό τους και απλά γράφουν ότι θέλουν. Είναι τέλειο.

Προφανώς όταν άρχισες να γυρίζεις για το V πριν το φινάλε της σεζόν του Lost προβληθεί, άρχισαν υποθέσεις για το αν η Juliet θα σκοτωνόταν, τόσο πολύ που χρεώθηκες επίσημα ως «special guest star» στο V, ακόμα και αν τώρα το ABC έχει επιβεβαιώσει πως θα παίξεις την πρωταγωνίστρια. Υπήρχαν μηχανορραφίες για να προσπαθήσουν να κρατήσουν όλο αυτό μυστικό;

Υπήρξαν κάποιες μηχανορραφίες, αλλά αυτό που είναι τόσο φανταστικό στο Lost είναι ότι έχουν την τάση να κρατούν τα πράγματα μυστηριώδη. Εννοώ, κυριολεκτικά δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί και κανένας άλλος δεν το ξέρει, και αυτό είναι το διασκεδαστικό. Ως ηθοποιός, μας ζήτησαν να υπογράψουμε όλα αυτά τα εμπιστευτικά και δεν νομίζω πως το κάναμε ποτέ, έτσι καταλήγουμε στην ηθική ερώτηση του «Σε ποιον είσαι πιστός;» Και σε αυτό που πάντα είμαι πιστή είναι η δουλειά. Είναι πιο διασκεδαστικό γι εμένα όταν οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θα συμβεί.

Εννοώ ότι το γεγονός με το Lost είναι πως μπορεί να πεις «Λοιπόν η Elizabeth είναι στο V, έτσι δεν θα την δούμε ποτέ ξανά στο Lost» αλλά μάλλον δεν είναι έτσι. Όπως είναι, είναι εντελώς έκπληξη και όλα όσα μπορούν να συμβούν στην πορεία της σειράς είναι εντελώς έκπληξη και έτσι θέλω να είναι. Όταν το Lost τελειώσει και το V τελειώσει, τότε θα πρέπει να έχουμε μια μεγάλη συζήτηση και να μιλήσουμε για όλα και θα είναι τέλειο, αλλά προς το παρόν, ήμουν πολύ χαρούμενη που κανένας δεν είπε τίποτα με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο. Ένα πράγμα συνέβη με το Lost και μετά κάτι άλλο συνέβη με τον V και μετά κάτι άλλο συνέβη με το Lost…

Εννοείς πως επέστρεψαν για να διαπραγματευτούν για επιπλέον επεισόδια μετά που έκλεισες στο V;

Ήταν σαν τραινάκι λούνα παρκ, ναι.

Έτσι αρχικά δεν ήξερες πως θα επέστρεφες στο Lost;
Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε. Επίσης είπαν πως δεν ήξεραν ούτε εκείνοι, την δεδομένη στιγμή. Συνέβη σε τρεις εβδομάδες, ήταν απλά τρελό… Όταν το V προέκυψε και όλα συνέβησαν ήταν στο πολύ, πολύ τέλος [της σεζόν]. Χωρίς προειδοποίηση, κατά κάποιο τρόπο [Γελά]

Όταν θα κάνεις επιπλέον επεισόδια την επόμενη χρονιά, δεν θα είσαι βασική πλέον, το οποίο σημαίνει πως εκείνα τα σενάρια θα είναι κατά κάποιο τρόπο με λιγότερο περιεχόμενο γι εσένα. Φοβάσαι πως δεν θα έχεις καμία ιδέα για το που οι σκηνές σου θα ταιριάζουν στο Lost όταν τις γυρίζεις;

Όχι, εμπιστεύομαι αυτούς τους τύπους. Εμπιστεύομαι αυτούς τους τύπους να γράψουν όμορφα. Ο τρόπος που γράφουν αυτούς τους χαρακτήρες και τις σκηνές και τα συναισθήματα, είναι πολύ σοφό να εμπιστεύεσαι τις λέξεις τους.

Πηγή:MovieLine